Page 93 - วารสารกรมการแพทย์แผนไทยฯ ปีที่ 17 ฉบับที่ 2
P. 93
J Thai Trad Alt Med Vol. 17 No. 2 May-Aug 2019 231
การคัดออกดังต่อไปนี้ กล้ามเนื้อและพังผืดของกล้ามเนื้อบ่า ส่วนเบี่ยงเบน
เกณฑ์การคัดเข้า มาตรฐานของกลุ่มยาหม่องพริก และกลุ่มยาหม่อง
1) เป็นผู้ที่มีอาการปวดหลังส่วนบนอันสืบเนื่อง พริกชนิดหลอก ที่ใช้ในการคำานวณ มีค่าเท่ากับ 2.47
มาจากกลุ่มอาการปวดกล้ามเนื้อและพังผืด โดยใช้กฎ และ 1.72 ตามลำาดับ ผลต่างของค่าเฉลี่ยของตัวแปร
เกณฑ์การวินิจฉัยดังนี้คือ ผู้ป่วยจะต้องมีอาการปวด ระหว่างสองกลุ่ม มีค่าเท่ากับ 2.56 กำาหนดคะแนน
ที่กล้ามเนื้อบริเวณหลังส่วนบน (spontaneous up- ปกติมาตรฐานที่ตรงกับอำานาจการทดสอบร้อยละ 90
per back pain) เป็นเวลาอย่างน้อย 12 สัปดาห์ และ และคะแนนปกติมาตรฐานที่ตรงกับระดับนัยสำาคัญ
ต้องมีจุดกดเจ็บอย่างน้อย 1 จุดที่กล้ามเนื้อบริเวณ 0.05 จากผลการคำานวณพบว่าต้องใช้ผู้เข้าร่วมวิจัย
ดังกล่าว สำาหรับจุดกดเจ็บผู้ป่วยจะต้องมีจุดที่ไวต่อ ทั้งสิ้น 50 คน (รวมร้อยละ 10 ของจำานวนผู้ป่วยที่อาจ
การรับความรู้สึก (focal tenderness) และสามารถ ขาดหายไปจากการทดลอง)
รับรู้ถึงอาการและตำาแหน่งอาการปวดเองได้ (pain
recognition) วิธีก�รศึกษ�
2) เข้าใจและยินดีทำาตามกระบวนการวิจัยได้ ผู้เข้าร่วมวิจัยที่ผ่านการคัดกรองเซ็นใบยินยอม
เกณฑ์การคัดออก เข้าร่วมการวิจัย และถูกสุ่มเพื่อจัดกลุ่ม โดยแบ่งเป็น 2
1) มีประวัติของโรคหรือกลุ่มอาการดังต่อไปนี้ กลุ่ม คือ กลุ่มที่ได้รับการรักษาด้วยยาหม่องพริก และ
- โรคทางระบบประสาท กลุ่มที่ได้รับการรักษาด้วยยาหม่องพริกชนิดหลอก
- โรคข้ออักเสบ หรือติดเชื้อในบริเวณบ่าและ โดยผู้เข้าร่วมวิจัยทั้งสองกลุ่มได้รับการรักษาทั้งหมด
หลังส่วนบน (inflammatory arthritis) 9 ครั้ง แบ่งเป็น 3 ครั้งต่อสัปดาห์ เป็นเวลา 3 สัปดาห์
- โรคผิวหนังที่บริเวณบ่าและหลังส่วนบน สำาหรับการประเมินตัวแปร ผู้ป่วยทั้งสองกลุ่มได้รับ
2) กระดูกหัก การประเมินตัวแปรทั้งสิ้น 2 ครั้ง คือ 1) ประเมินก่อน
3) มีไข้หรือมีโรคที่มีการอักเสบ ติดเชื้อ เข้ารับการรักษา (baseline assessment) และ 2)
4) เกิดอาการระคายเคืองหรืออาการแพ้จาก ประเมินหลังการรักษาครั้งสุดท้าย (post-test )
สารแคปไซซิน หลังจากที่ผู้เข้าร่วมวิจัยได้รับการประเมินตัวชี้
วัดต่าง ๆ ก่อนเข้ารับการรักษาโดยผู้ช่วยวิจัยที่ได้รับ
ก�รคำ�นวณกลุ่มตัวอย่�ง การปกปิด (blind) แล้ว ผู้เข้าร่วมวิจัยจะได้รับการ
การคำานวณขนาดตัวอย่างเพื่อทดสอบ สุ่มเพื่อแบ่งกลุ่ม (กลุ่มทายาหม่องพริกหรือกลุ่มทายา
สมมติฐานความแตกต่างของค่าเฉลี่ยของประชากร หม่องพริกชนิดหลอก) โดยใช้วิธี block randomized
2 กลุ่มที่เป็นอิสระต่อกัน ใช้สูตร Analysis of covari- allocation ขนาดของ block คือ 2, 4 และ 6 ตามลำาดับ
ance (ANCOVA) โดยใช้ค่า pain intensity จาก เพื่อให้ได้โอกาสที่ถูกสุ่มและมีจำานวนของอาสาสมัคร
[16]
การศึกษานำาร่อง ที่ศึกษาเปรียบเทียบผลของการรักษา ในแต่ละกลุ่มเท่าเทียมกัน กระบวนการสุ่มจะดำาเนิน
ด้วยยาหม่องพริก (10 คน) และการรักษาด้วยยาหม่อง การโดยหนึ่งในผู้วิจัย (ซึ่งเป็นผู้ที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับ
พริกชนิดหลอก (10 คน) ในผู้ป่วยกลุ่มอาการปวด กระบวนการคัดเข้าของผู้เข้าร่วมวิจัย กระบวนการ
