Page 99 - วารสารการแพทย์แผนไทย ปีที่ 21 ฉบับที่ 2
P. 99

J Thai Trad Alt Med                                   Vol. 21  No. 2  May-Aug  2023  315




            vertant colony ที่เพิ่มขึ้น 1 ความเข้มข้นหรือมากกว่า   ไม่มีอาการทางผิวหนังให้ทดสอบขั้นต้นต่อด้วยวิธีการ
            1 ความเข้มข้น แบบ dose-related response อย่าง  ดังกล่าวข้างต้น โดยท�าการแปะตัวอย่างทดสอบและ

            น้อย 1 สายพันธุ์ ทั้งในระบบที่มีเอนไซม์กระตุ้น  ตัวอย่างควบคุม แล้วอ่านผลการทดสอบที่ 1 ชั่วโมง
            และไม่มีเอนไซม์กระตุ้น และพบว่ามีความเข้มข้นที่  และ 4 ชั่วโมง ตามล�าดับ หากไม่มีอาการทางผิวหนัง
            ให้จ�านวนโคโลนีกลายพันธุ์มากกว่าจ�านวนที่กลาย  (ไม่พบการกัดกร่อน) ให้ทดสอบการระคายเคือง (การ

            พันธุ์ตามธรรมชาติ (negative control) โดยต้องมี  ทดสอบยืนยัน) โดยการแปะตัวอย่างทดสอบและ
            อย่างน้อย 1 ความเข้มข้น ที่สามารถท�าให้จ�านวนโค  ตัวอย่างควบคุม แล้วอ่านผลการทดสอบเมื่อครบ 4
            โลนีกลายพันธุ์สูงเกิน 2 เท่าของการกลายพันธุ์ตาม  ชั่วโมง โดยอ่านผลทดสอบอีก 4 ครั้ง ในชั่วโมงที่ 1,

            ธรรมชาติ                                    24, 48 และ 72 หลังเอาแผ่นแปะตัวอย่างออก ให้
                    2.5.2  การทดสอบการระคายเคืองทาง     คะแนนระดับการเกิดรอยแดง (erythema) และบวม
            ผิวหนัง/การกัดกร่อนในสัตว์ทดลองด้วยวิธีการตาม   (oedema) บริเวณทดสอบ 0 ถึง 4 คะแนน สังเกต

            OECD Guidelines No.404 [18]                 สุขภาพสัตว์และประเมินผลการกัดกร่อน โดยหากพบ
                    การทดสอบการระคายเคืองทางผิวหนัง/    ปฏิกิริยาการกัดกร่อนบริเวณที่แปะตัวอย่างทดสอบ

            การกัดกร่อนในสัตว์ทดลองของเจลสารสกัดราก     เช่น เนื้อตาย (necrosis) แผลหลุม (ulcer) เลือดไหล
            ทองพันชั่งใช้วิธีตาม Test No. 404 ได้รับอนุมัติให้  (bleeding) สะเก็ดแผล (bloody scabs) จะให้สิ้นสุด
            ด�าเนินการวิจัยในสัตว์จากคณะกรรมการดูแลการ  การทดสอบทันที หากไม่พบการกัดกร่อน สัตว์จะถูก

            เลี้ยงและใช้สัตว์ทดลองของกรมวิทยาศาสตร์การ  สังเกตอากการต่ออีก 14 วัน หลังเอาแผ่นแปะออก
            แพทย์ [หมายเลขควบคุมโครงการ 63-031 (62-018)]   หากพบว่าสีผิวหนังเปลี่ยนไป หรือสีซีดลง มีภาวะ

            ใช้กระต่ายสายพันธุ์ New Zealand White จากศูนย์  ขนร่วงและแผลเป็น วิการที่บ่งบอกว่าเป็นความเสีย
            สัตว์ทดลองแห่งชาติ มหาวิทยาลัยมหิดล จ�านวน 3   หายทางผิวหนังที่ไม่สามารถกลับคืนสู่ปกติ จะสรุป
            ตัว ไม่ระบุเพศ ไม่จ�ากัดอายุ มีน�้าหนักไม่น้อยกว่า 2   ว่าตัวอย่างทดสอบมีคุณสมบัติการกัดกร่อน ประเมิน

            กิโลกรัม แยกเลี้ยงแต่ละตัวในกรงขนาดมาตรฐานเพื่อ  ผลการระคายเคืองโดยสังเกตการบวมหรือแดงตาม
            ปรับสภาพเป็นเวลา 1 สัปดาห์ก่อนการทดสอบ การ  ระยะเวลาที่ทดสอบ กรณีพบวิการให้ติดตามสุขภาพ
            ดูแลสัตว์ทดลองเป็นไปตามมาตรการเลี้ยงสัตว์สากล   สัตว์ต่ออีก 14 วัน เพื่อดูว่าวิการที่เกิดขึ้นสามารถ

            และให้สัตว์กินอาหารและน�้าอย่างไม่จ�ากัดปริมาณ   กลับสู่ปกติได้หรือไม่ นอกจากนี้ สังเกตสุขภาพสัตว์
            ก่อนเริ่มทดสอบ 24 ชั่วโมง โกนขนกระต่ายบริเวณ  นอกเหนือจากวิการทางผิวหนัง ได้แก่ น�้าหนักสัตว์
            หลังด้วยเครื่องโกนไฟฟ้า ใช้ตัวอย่างทดสอบเจลสาร  ทดลอง การกินอาหารและน�้า อัตราการตาย อาการ

            สกัดรากทองพันชั่ง 0.5 กรัม แปะลงบนต�าแหน่งที่  แสดงออกหรือพฤติกรรมที่ผิดปกติ รวมถึงอาการ
            ทดสอบ และใช้น�้ากลั่นปราศจากเชื้อปริมาตร 0.5   ไม่พึงประสงค์ที่ส่งผลกระทบทั่วร่างกาย (systemic

            มิลลิลิตรเป็นตัวอย่างควบคุม ทดสอบการกัดกร่อน   adverse effects) ค�านวณผลการทดสอบโดยน�า
            (การทดสอบขั้นต้น) โดยการแปะตัวอย่างทดสอบและ  ข้อมูลการสังเกตเฉพาะที่เวลา 24 ชั่วโมง, 48 ชั่วโมง
            ตัวอย่างควบคุม 3 นาที แล้วอ่านผลการทดสอบ หาก  และ 72 ชั่วโมง มาค�านวณคะแนนเฉลี่ยของการแดง
   94   95   96   97   98   99   100   101   102   103   104