Page 86 - วารสารการแพทย์แผนไทย ปีที่ 21 ฉบับที่ 2
P. 86

302 วารสารการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ ทางเลือก      ปีที่ 21  ฉบับที่ 2  พฤษภาคม-สิงหาคม 2566




                         ผลกำรศึกษำ                    ร้อยละ 64

                ส่วนที่ 1  ข้อมูลปัจจัยส่วนบุคคล           ส่วนที่ 2  ประวัติการใช้ต�ารับยาสมุนไพรใน
                กลุ่มตัวอย่างที่ศึกษาในครั้งนี้จ�านวน 50 ราย พบ  การรักษาโรคนอนไม่หลับ
           ว่าผู้ป่วยเป็นเพศหญิงมากกว่าเพศชาย โดยเป็นเพศ     ต�ารับยาสมุนไพรที่มีการใช้ในการรักษาโรคนอน

           หญิง คิดเป็นร้อยละ 78 และเพศชาย คิดเป็นร้อยละ   ไม่หลับ พบว่าส่วนใหญ่มีการสั่งจ่ายต�ารับยาสมุนไพร
           22 มีอายุเฉลี่ย 60 ปีขึ้นไป คิดเป็นร้อยละ 64 โดยส่วน  จากมากที่สุดไปน้อยที่สุด ดังนี้ ยาน�้ามันกัญชา (ต�ารับ

           ใหญ่กลุ่มตัวอย่างมีดัชนีมวลกายอยู่ในเกณฑ์ปกติคิด  หมอเดชา) คิดเป็นร้อยละ 40 รองลงมา คือ ยาหอม
           เป็นร้อยละ 38 มีโรคประจ�าตัว อย่างน้อย 1 ชนิด กล่าว  เทพจิตร คิดเป็นร้อยละ 32 และยาศุขไสยาศน์ คิดเป็น
           คือโรคประจ�าตัวเบาหวานและโรคความดันโลหิตสูง  ร้อยละ 28 ซึ่งพบว่าต�ารับยาศุขไสยาศน์ น�้ามันกัญชา

           มากที่สุด คิดเป็นร้อยละ 32 เท่ากัน กลุ่มตัวอย่างทุก  (ต�ารับหมอเดชา) และยาหอมเทพจิตร การช่วยให้นอน
           คนเคยออกก�าลังกายประเภทต่าง ๆ มาแล้วอย่างน้อย   หลับไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยส�าคัญทางสถิติ

           1 ชนิด ออกก�าลังกายโดยการเดินเร็วมากที่สุด คิดเป็น  (p > 0.05) (Table 1)



           Table 1  Thai herbal formulations used for the treatment of chronic insomnia

            Thai herbal formulations                     Total (n = 50)             p-value
                                                     n                 %

            Ya-Hom-Tep-Pa-Jit                       16               32.0            0.571
            Cannabis oil (Deja Formula)             20               40.0
            Suk-Sai-Yad                             14               28.0






                ส่วนที่ 3  ข้อมูลคุณภาพการนอนหลับย้อนหลัง  หลับที่ดีและคะแนนรวมที่มากกว่า 5 คะแนน หมาย

                เปรียบเทียบความแตกต่างของคะแนนแบบ      ถึง มีคุณภาพการนอนหลับที่ไม่ดีพบว่า กลุ่มตัวอย่าง
           บันทึกคุณภาพการนอนหลับของพิตซ์เบิร์ก (The   ก่อนการรับประทานต�ารับยาสมุนไพร มีคะแนนเฉลี่ย
           Pittsburgh Sleep Quality Index: PSQI) พฤติกรรม  คุณภาพการนอนหลับในระดับ 10.06 คะแนน ค่าเบี่ยง

           การนอนหลับและสาเหตุการนอนไม่หลับ ก่อนและ    เบนมาตรฐาน 2.780 คะแนน ในขณะที่หลังการรับ
           หลังการรับประทานต�ารับยาสมุนไพร ยาน�้ามันกัญชา   ประทานต�ารับยาสมุนไพรมีคะแนนเฉลี่ยคุณภาพการ

           (ต�ารับหมอเดชา) ยาศุขไสยาศน์และยาหอมเทพจิตร  นอนหลับดีขึ้นเป็น 5.20 คะแนน ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน
           ติดตามผลการรักษา 1 เดือน หากคะแนนน้อยกว่า   เท่ากับ 2.090 คะแนน ซึ่งพบว่ามีความแตกต่างกัน
           หรือเท่ากับ 5 คะแนน หมายถึง มีคุณภาพการนอน  อย่างมีนัยส�าคัญทางสถิติ (p < 0.001) (Table 2)
   81   82   83   84   85   86   87   88   89   90   91