Page 84 - วารสารการแพทย์แผนไทย ปีที่ 21 ฉบับที่ 2

300 วารสารการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ ทางเลือก ปีที่ 21 ฉบับที่ 2 พฤษภาคม-สิงหาคม 2566

ระเบียบวิธีศึกษำ 2. มีข้อมูลการประเมินอาการไม่พึงประสงค์ต่อ

การศึกษาครั้งนี้เป็นการศึกษาข้อมูลย้อนหลัง การใช้ยาสมุนไพร
(retrospective study) จากเวชระเบียนและฐาน 3. มีประวัติการนอนไม่หลับ น้อยกว่า 1 เดือน
ข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ ตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 4. ข้อมูลเวชระเบียนไม่ครบตามวัตถุประสงค์

2562 ถึง 30 กันยายน พ.ศ. 2564 ระยะเวลา 3 ปี การศึกษา
ติดตามอาการ 1 เดือน วัดผลภายในกลุ่มก่อนและ 5. มีประวัติการใช้ยานอนหลับแผนปัจจุบัน

หลังการทดลอง 1.2 เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา
เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาในครั้งนี้ ศึกษาจากข้อมูล
1.วัสดุ 5 ส่วน ประกอบด้วย

1.1 ประชากรและกลุ่มตัวอย่าง ส่วนที่ 1 ข้อมูลปัจจัยส่วนบุคคล ประกอบด้วย
กลุ่มผู้ป่วยที่ได้รับการวินิจฉัยจากแพทย์รหัส เพศ อายุ น�้าหนัก ส่วนสูงดัชนีมวลกาย (Body Mass

วินิจฉัย G470 [โรคนอนไม่หลับ (insomnia)] หรือ Index : BMI) โรคประจ�าตัว และการออกก�าลังกาย
การวินิจฉัยจากแพทย์แผนไทยรหัสวินิจฉัย U7522 ส่วนที่ 2 ประวัติการใช้ต�ารับยาสมุนไพรใน
(โรคนอนไม่หลับ) ทั้งผู้ป่วยทั้งเพศชายและเพศหญิง การรักษาโรคนอนไม่หลับต�ารับยาศุขไสยาศน์ น�้ามัน

ที่มาเข้ารับบริการในคลินิกกัญชาทางการแพทย์แผน กัญชา (ต�ารับหมอเดชา) และยาหอมเทพจิตร
ไทยโรงพยาบาลพุนพิน จังหวัดสุราษฎร์ธานี พ.ศ. ส่วนที่ 3 แบบบันทึกคุณภาพการนอนหลับ
2562-2564 จ�านวน 50 ราย ย้อนหลังตามแบบประเมินคุณภาพการนอนหลับของ

คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง (purposive พิตซ์เบิร์ก (The Pittsburgh Sleep Quality Index:
sampling) เป็นการเลือกกลุ่มตัวอย่างโดยยึดถือ PSQI) และแปลเป็นภาษาไทย ประกอบด้วย ข้อมูล
[8]
วัตถุประสงค์ของการวิจัยเป็นหลักศึกษาข้อมูลเวช แบบบันทึกพฤติกรรมการนอนหลับ 8 ข้อ และแบบ

ระเบียนและฐานข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ที่มีการใช้ต�ารับ บันทึกสาเหตุการนอนไม่หลับ 9 ข้อ ติดตามอาการ 1
ยาสมุนไพรในการรักษาโรคนอนไม่หลับ พ.ศ. 2562- ครั้ง ระยะเวลา 1 เดือน

2564 ประกอบด้วย ต�ารับยาศุขไสยาศน์ น�้ามันกัญชา การแปลผล รวมคะแนนทั้ง 7 องค์ประกอบของ
(ต�ารับหมอเดชา) และยาหอมเทพจิตร แบบประเมินคุณภาพการนอนหลับ อยู่ระหว่าง 0-21
เกณฑ์คัดเข้า (inclusion criteria) ดังนี้ คะแนน โดยคะแนนน้อยกว่าหรือเท่ากับ 5 คะแนน

1. อายุมากกว่าหรือเท่ากับ 20 ปีขึ้นไป หมายถึง มีคุณภาพการนอนหลับที่ดีและคะแนนรวม
2. ได้รับการวินิจฉัยด้วยโรคนอนไม่หลับ ที่มากกว่า 5 คะแนน หมายถึง มีคุณภาพการนอนหลับ

3. มีประวัติการนอนไม่หลับ มากกว่า 1 เดือน ที่ไม่ดี
4. ได้รับการรักษาด้วยต�ารับยาศุขไสยาศน์ หรือ ส่วนที่ 4 แบบบันทึกระดับความเครียด (ST- 5)
น�้ามันกัญชา (ต�ารับหมอเดชา) หรือยาหอมเทพจิตร เป็นแบบวัดระดับความเครียด 5 ข้อเพื่อประเมิน

[9]
เกณฑ์คัดออก (exclusion criteria) ดังนี้ อาการหรือความรู้สึกที่เกิดขึ้นในระยะ 2-4 สัปดาห์
1. ไม่มีข้อมูลการรักษาด้วยต�ารับยาสมุนไพร แบ่งการประเมินเป็น 4 ระดับคือแทบไม่มี (0 คะแนน)