Page 173 - วารสารการแพทย์แผนไทยฯ ปีที่ 19 ฉบับที่ 1

J Thai Trad Alt Med Vol. 19 No. 1 Jan-Apr 2021 155

ภาพที่ 1 GC Chromatogram ของน�้ามันหอมระเหยจากผลแห้งมะแขว่น

น�้ามันไพล เท่ากับ 60.30 ± 0.20 cP และน�้ามัน ผู้เข้าร่วมวิจัยกลุ่มที่ 3 อยู่ในช่วง 21 - 22 ปี มากที่สุด
ลาเวนเดอร์ เท่ากับ 63.00 ± 0.12 cP และความรู้สึก คิดเป็นร้อยละ 70 และทั้ง 3 กลุ่ม ส่วนใหญ่ไม่มีโรค
เมื่อทาผิว พบว่า บริเวณท้องแขนทั้ง 2 ข้าง ไม่มีผื่น ประจ�าตัว คิดเป็นร้อยละ 70 (กลุ่มที่ 1), ร้อยละ 80

แดง, ไม่มีการบวม และไม่มีการระคายเคือง ดังแสดง (กลุ่มที่ 2) และร้อยละ 85 (กลุ่มที่ 3) ดังแสดงใน
ในตารางที่ 2 และภาพแสดงภายหลังการทดสอบความ ตารางที่ 3
คงตัวของน�้ามันนวดเบื้องต้น 3 ชนิด ดังแสดงใน

ภาพที่ 2 4. ประเมินคะแนนคว�มปวดบนกล้�มเนื้อน่อง
ของผู้เข้�ร่วมวิจัย

3. ข้อมูลทั่วไปของผู้เข้�ร่วมวิจัย ค่าเฉลี่ยคะแนนความปวดของกล้ามเนื้อน่อง

ข้อมูลทั่วไปของผู้เข้าร่วมวิจัย พบว่า กลุ่ม ข้างขวา ภายหลังจากทาน�้ามันมะแขว่น (น�้ามัน
ที่ 1 และกลุ่มที่ 2 มีจ�านวนเพศชายน้อยกว่าเพศ ทดสอบ) พบว่า ผู้เข้าร่วมวิจัย ทั้ง 3 กลุ่ม มีค่าเฉลี่ย

หญิงเหมือนกัน โดยเพศชายคิดเป็นร้อยละ 20 และ ของคะแนนความปวดลดลง เปรียบเทียบกับก่อนการ
ร้อยละ 10 ตามล�าดับ แตกต่างจากกลุ่มที่ 3 ไม่มีเพศ ทาน�้ามันมะแขว่น อย่างมีนัยส�าคัญทางสถิติ (p-value

ชายเลย ขณะที่ช่วงอายุของผู้เข้าร่วมวิจัย ทั้งกลุ่มที่ 1 < 0.05) และนอกจากนี้ พบว่า ค่าเฉลี่ยระดับความ
และกลุ่มที่ 2 อยู่ในช่วง 19 - 20 ปี มากที่สุด คิดเป็น ปวดของกล้ามเนื้อน่อง ข้างขวา ภายหลังการทาน�้ามัน
ร้อยละ 90 และร้อยละ 100 แตกต่างจากช่วงอายุของ มะแขว่นในผู้เข้าร่วมวิจัยทั้ง 3 กลุ่ม ไม่มีความแตก