Page 102 - วารสารกรมการแพทย์แผนไทยฯ ปีที่ 18 ฉบับที่ 2
P. 102

324 วารสารการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ ทางเลือก      ปีที่ 18  ฉบับที่ 2  พฤษภาคม-สิงหาคม 2563




           สำาคัญทางสถิติ (p < 0.001) ซึ่งสอดคล้องกับการ  0.02) และเมื่อให้มะระขี้นก 4,000 มิลลิกรัมต่อวัน พบ
                                  [11]
           ศึกษาของ Inayat และคณะ ซึ่งให้มะระขี้นกใน   ว่าสามารถลดระดับนำ้าตาลในเลือดหลังอดอาหารได้
           ปริมาณใกล้เคียงกับการศึกษานี้ คือ 2,000 มิลลิกรัม  เฉลี่ย 15 มิลลิกรัมต่อเดซิลิตรอย่างมีนัยสำาคัญทาง
           ต่อวันเป็นระยะเวลา 10 สัปดาห์ พบว่าสามารถลด  สถิติ (p < 0.04) และการศึกษาของ Michael และ
                                                           [13]
           ระดับนำ้าตาลสะสมได้เฉลี่ย 0.8 (p < 0.05) และเมื่อ  คณะ  ให้มะระขี้นก 2,500 มิลลิกรัมต่อวัน เป็นระยะ
           ให้มะระขี้นกขนาด 4,000 มิลลิกรัมต่อวัน พบว่า  เวลา 8 สัปดาห์ พบว่าระดับนำ้าตาลในเลือดหลังอด
           สามารถลดระดับนำ้าตาลสะสมได้เฉลี่ย 1.2 (p < 0.02)   อาหารลดลงเฉลี่ย 5.6 มิลลิกรัมต่อเดซิลิตรอย่างมีนัย
                                          [13]
           ขณะที่การศึกษาของ Michael และคณะ  ให้มะระ   สำาคัญทางสถิติ (p < 0.01) การที่ผลการลดระดับ
           ขี้นก 2,500 มิลลิกรัมต่อวัน เป็นระยะเวลา 8 สัปดาห์   นำ้าตาลในเลือดหลังอดอาหารออกมาแตกต่างกันใน
           พบว่าระดับนำ้าตาลสะสมลดลง 0.1 แต่ไม่มีความแตก  แต่ละการศึกษา เนื่องจากระดับนำ้าตาลหลังอดอาหาร
           ต่างทางสถิติ ซึ่งอาจเป็นเพราะระยะเวลาในการ  เป็นค่าที่มีการเปลี่ยนแปลงได้ง่าย เปลี่ยนแปลงเป็น

           ติดตาม 8 สัปดาห์ สั้นเกินไป จึงยังไม่เห็นความ  รายวัน โดยมีปัจจัยหลายอย่าง เช่น การกินอาหารใน
           เปลี่ยนแปลงของระดับนำ้าตาลสะสมอย่างชัดเจน   วันนั้น ๆ ชนิดของอาหารที่มี glycemic index มาก

                ในการตรวจติดตามระดับนำ้าตาลในเลือดหลัง  เป็นต้น จึงส่งผลให้ผลการศึกษาแต่ละการศึกษาออก
           อดอาหาร ในระยะที่ให้ยามะระขี้นกแคปซูล ขนาด   มาแตกต่างกัน ในการศึกษาต่อ ๆ ไป หากสามารถ
           2,700 มิลลิกรัมต่อวัน ตรวจติดตามทุก 4 สัปดาห์ จน  ควบคุมเรื่องชนิดอาหารที่รับประทานก็อาจได้ผลการ

           ครบ 12 สัปดาห์ พบว่าสามารถลดระดับนำ้าตาลใน  ศึกษาที่ชัดเจนมากขึ้น
           เลือดหลังอดอาหารลดลงได้ 9.0, 4.4 และ 2.7        ในการศึกษาผลกระทบต่อการทำางานของไต

           มิลลิกรัมเปอร์เซ็นต์ตามลำาดับ ซึ่งไม่มีความแตกต่าง  และตับหลังจากได้รับมะระขี้นก 2,700 มิลลิกรัมต่อ
           ทางสถิติ ซึ่งสอดคล้องกับข้อมูลของ Hulya และคณะ [16]    วันนาน 12 สัปดาห์ โดยตรวจติดตาม eGFR, AST
           ที่ได้ทบทวนวรรณกรรมเรื่องการศึกษาที่ใช้มะระขี้นก  และ ALT ในสัปดาห์ที่ 4, 8 และ 12 พบว่าค่า eGFR

           ลดระดับนำ้าตาลในเลือดที่เป็น small-scale non-  ที่เพิ่มขึ้นเฉลี่ย 0.31, 0.003 และ 0.41 มิลลิลิตรต่อนาที
           RCTs พบว่ามะระขี้นกมีฤทธิ์ควบคุมระดับนำ้าตาลจริง   ตามลำาดับ อย่างไม่มีความแตกต่างทางสถิติ สอดคล้อง
                                                                                 [18]
           แต่ไม่มีความแตกต่างทางสถิติ ขณะที่การศึกษาของ   กับการศึกษาของอุทัย และคณะ ที่ให้มะระขี้นก
                         [15]
           อัลจนา และคณะ  ที่พบว่าการใช้มะระขี้นก 800-  6,000 มิลลิกรัมต่อวัน นาน 16 สัปดาห์ และตรวจค่า
           1,600 มิลลิกรัมต่อวัน สามารถลดระดับนำ้าตาลใน  การทำางานของไตโดยดูค่า creatinine ไม่พบความ
           เลือดหลังอดอาหารได้เฉลี่ย 26 มิลลิกรัมต่อเดซิลิตร  แตกต่างทางสถิติเมื่อเทียบกับค่าเริ่มต้น และค่า AST

           อย่างมีนัยสำาคัญทางสถิติ (p < 0.001), การศึกษาของ   และ ALT ที่เปลี่ยนแปลงอย่างไม่มีความแตกต่างทาง
           Inayat และคณะ ซึ่งให้มะระขี้นก 2,000 มิลลิกรัม  สถิติ ก็สอดคล้องกับการศึกษาของอุทัย และคณะ [18]
                        [11]
           ต่อวันเป็นระยะเวลา 10 สัปดาห์ พบว่าสามารถลด  เช่นกัน จากข้อมูลดังกล่าวแสดงถึงความปลอดภัย
           ระดับนำ้าตาลในเลือดหลังอดอาหารได้เฉลี่ย 13   ต่อการทำางานของไตและตับว่าสามารถใช้มะระขี้นก
           มิลลิกรัมต่อเดซิลิตรอย่างมีนัยสำาคัญทางสถิติ (p <   แคปซูลในระยะยาว 12 สัปดาห์ได้
   97   98   99   100   101   102   103   104   105   106   107