Page 199 - วารสารกรมการแพทย์แผนไทยฯ ปีที่ 17 ฉบับที่ 3

J Thai Trad Alt Med Vol. 17 No. 3 Sep-Dec 2019 549

นิสัยข้าวโพดห่างต้นแล้วลืมรสหวาน ผิด และสำานักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย ยกย่องให้
กับส้มหรือมะม่วงต้องรอให้ลืมต้นก่อนจึงจะคลายรส “เสเพลบอยชาวไร่’’ เป็น 1 ใน 100 เล่ม หนังสือดีที่

เปรี้ยว คนไทยควรอ่าน [19]
,
หนังสือเล่มนี้กล่าวถึง “ไอ้ฉุยบ้ากัญชา’’ 3.2.3 หลงกลิ่นกัญชา อีกเล่มของ รงค์
ซึ่งเป็นเพื่อนบ้านจำานวนน้อยที่ไปเยี่ยมยายตอนยาย วงษ์สวรรค์ เขียนขึ้นตั้งแต่ พ.ศ. 2512 หลังกลับจาก

,
ล้มป่วย รงค์ ถามยายว่าเขาเป็นคนดีไหม ยายตอบ ไปเป็นผู้สื่อข่าวในสหรัฐอเมริกา ช่วง พ.ศ. 2506-
ว่า “ครึ่งดีครึ่งเสียที่มันกินกัญชา!’’ [18] 2510 ช่วงของการต่อต้านสงครามเวียดนาม กระแส
3.2.2 เสเพลบอยชาวไร่ และ ผู้มียี่เกใน ความคิดแนว “บุปผาชน’’ ผลิบาน เขาอธิบายไว้ใน

หัวใจ เป็นหนังสือรวมเรื่องสั้น 2 เล่ม เล่มแรกมี 31 คำานำาฉบับพิมพ์ครั้งที่ 4 เมื่อ พ.ศ. 2542 ว่า “กลับ
เรื่อง เล่มสองมี 32 เรื่อง ทั้ง 2 เล่ม รวมกันถือเป็น มานั่งเขียนในกรุงเทพฯ ตอนนั้นผมเห็นว่ากรุงเทพฯ
,
นวนิยายเรื่องหนึ่ง ของ รงค์ วงษ์สวรรค์ งานเขียน เกิดอันตรายขึ้นแล้ว คือเพื่อนนักหนังสือพิมพ์เอง
ชุดนี้เขียนขึ้นตั้งแต่ พ.ศ. 2506 ช่วงที่ผู้เขียนไปเป็น ก็เข้าใจคำาว่าฮิปปี้ส์ผิด นักการเมืองสมัยนั้น ถนอม
ผู้สื่อข่าวอยู่ที่สหรัฐอเมริกา เป็นงานในช่วงแรก ๆ ใน ประภาส เห็นคนไว้ผมยาวบอกว่าเป็นฮิปปี้ส์...’’

วัยฉกรรจ์ของผู้เขียน ขณะมีอายุ 31 ปี เป็นเรื่องราว เนื้อหาสาระหนังสือเล่มนี้เป็นเรื่องของ
ของชาวบ้านในชนบท มีลักษณะคล้ายนวนิยายเรื่อง ฮิปปีส์ ซึ่งพัวพันและผูกพันกับยาเสพติดนานาชนิด
“โลกียชน’’ ของจอห์น สไตน์เบค นักประพันธ์ชาว รวมทั้งกัญชาซึ่งเป็นเรื่องของฮิปปี้ส์ในสหรัฐอเมริกา

อเมริกันผู้ได้รับรางวัลโนเบล สำานวนภาษาคล้ายไม้ ล้วน ไม่ใช่เรื่องของสังคมคนเสพกัญชาในประเทศไทย [20]
เมืองเดิม นักประพันธ์ผู้มีชื่อเสียงก่อนหน้า และงาน 3.2.4 หนังสือบางเล่มของวาณิช จรุงกิจ-

[21]
เขียนของ มนัส จรรยงค์ นักประพันธ์ที่มีชื่อเสียงสมัย อนันต์ ได้แก่ (1) บ้านเกิดและเพื่อนเก่า (2) ต้มยำา
้
[23]
[22]
นั้น มีเรื่องราวของเหล้าป่า เหล้าเถื่อน กะแช่ นำาตาลเมา ทำาแกง (3) Wanish 60 และ (4) Wanish 60.5 [24]
และมีเรื่องกัญชาเกี่ยวข้องกับตัวละคร 4 คน คือ (1) วาณิช เกิดเมื่อ 9 สิงหาคม 2491 ที่
ฝืด ตำาแย ผู้ปราดเปรื่องที่เมากัญชา (2) ทอง มะขาม อ.บางปลาม้า จังหวัดสุพรรณบุรี บิดาทำางานโรงสีข้าว
อ่อน ที่คิดจะแอบใส่กัญชาในแกงให้ แทว มะแพน มารดาทำาขนมขาย เรียนจบชั้นมัธยมที่โรงเรียนประจำา
กินเพื่อให้ยิ้ม (3) เฉ่ มะเขือพวง ซึ่งชักกบมาได้เต็ม อำาเภอบางปลาม้า แล้วเข้ากรุงเทพฯ ไปเรียนต่อที่

ข้อง เขาจะนึ่งมันก่อนแล้วยำากับมะขามอ่อนและกะหลี่ โรงเรียนช่างศิลป และจบปริญญาตรีจากมหาวิทยาลัย
กัญชา และ (4) ชิน ชุ่มงวง ที่มีความสุขกับกัญชาจน ศิลปากร จบปริญญาโทจากคณะศิลปะ มหาวิทยาลัย
ไม่ยอมมีเมีย ตัวละครรายนี้ น่าจะเป็นคนเดียวกับ แคลิฟอร์เนีย เมืองลองบีช สหรัฐอเมริกา วาณิช เขียน

“ทิดฉุย บ้ากัญชา’’ ในงานชุดกึ่งสารคดีเรื่อง เมนูบ้าน กลอนตั้งแต่เรียนชั้นมัธยม ได้ตีพิมพ์ในนิตยสารแม่
ท้ายวัง งานชุดนี้ของ รงค์ วงษ์สวรรค์ มีเรื่องสั้นเรื่อง บ้านการเรือน เมื่อ พ.ศ. 2507 เขียนเรื่องสั้นลงใน
,
หนึ่ง คือ “โทโสของชาวไร่’’ ได้รับเลือกจากสมาคม หนังสือวรรณศิลป์ของโรงเรียนช่างศิลป และหนังสือ
นักเขียนแห่งประเทศไทย ยกย่องให้เป็น 1 ใน 15 รับน้องของมหาวิทยาลัยศิลปากร เรื่องสั้นเรื่องแรก
เรื่องสั้นดีเด่นในโอกาสครบรอบ 100 ปี เรื่องสั้นไทย ได้ลงพิมพ์ในนิตยสารลลนา เมื่อ พ.ศ. 2515 มีหนังสือ