Page 203 - วารสารกรมการแพทย์แผนไทยฯ ปีที่ 17 ฉบับที่ 3
P. 203
J Thai Trad Alt Med Vol. 17 No. 3 Sep-Dec 2019 553
ประสบการณ์ที่เจ็บปวดของสุนทรภู่ คือ นิราศเมืองแกลง ซึ่งสุนทรภู่แต่งในสมัยรัชกาลที่ 1 เมื่อ พ.ศ. 2350 เมื่อ
สุนทรภู่อายุได้ 21 ปี สุนทรภู่เดินทางไปตามบิดาพร้อม “นายแสง’’ และศิษย์น้อย 2 คน คือ น้อยกับพุ่ม นายแสง
ติดกัญชา และเสพกัญชาเป็นระยะ ๆ ระหว่างทาง สร้างปัญหาให้ตลอดทาง เช่น เมื่อไปถึงบางพลี
“โอ้เรือเราคราวเข้าไปไปติดแก่ง เห็นนายแสงเป็นผู้ใหญ่ก็ใจหาย
นั่งพยุงตุ้งก่านัยน์ตาลาย เห็นวุ่นวายสับสนก็ลนลาน’’
ตอนถึงพัทยานายแสงพาหลง ต้อง “ท่องนำ้าอยู่จนเที่ยงจึงพบทาง’’
“ถึงที่โขดต้องกระโดดขึ้นบนแง่ ก่นเอาแม่จีนใหม่นั้นใจหาย
บอกว่าใกล้ไกลมาบรรดาตาย ทั้งแค้นนายแสงนำาไม่จำาทาง
นำาซมเซอะเคอะคะมาปะเขา แต่โดยเมากัญชาจนตาขวาง...”
สุดท้ายเมื่อมาค้างที่ระยองสองวันแล้วนายแสงก็หายตัวไป
“นายแสงหนีลี้หลบไม่พบเห็น โอ้แสนเข็ญคิดน่านำ้าตาไหล
น้อยฤาเพื่อนเหมือนจะร่วมชีวาลัย มาสูญใจจำาจากเมื่อยากเย็น
จึงกรวดนำ้ารำ่าว่าต่ออาวาส อันชายชาตินี้หนอไม่ขอเห็น
มาลวงกันปลิ้นปลอกหลอกทั้งเป็น จะชี้เช่นชั่วช้าให้สาใจ
เดชะสัตย์อธิษฐานประจานแจ้ง ให้เรียกแสงเทวทัตจนตัดษัย
เหมือนชื่อตั้งหลังพิหารเขียนถ่านไฟ ด้วยนำ้าใจเหมือนมินหม้อทรชน’’ [29]
สุนทรภู่ถึงขนาดเรียกนายแสงเป็น “เทวทัต’’
3.3.5 รามเกียรติ์ มีหลายสำานวน ฉบับที่สมบูรณ์ที่สุดเป็นพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จ
พระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกย์มหาราช นอกนั้นมีฉบับครั้งพระเจ้ากรุงธนบุรี และฉบับในรัชสมัยพระบาท
สมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย ฉบับพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช มี
ตอนหนึ่งกล่าวถึงกัญชา ตอนนางแก้วอุดรอัครมเหสีของท้าวมหาชมพูเรียก “โหรผู้ใหญ่ทั้งสี่’’ มาพยากรณ์
ความว่า
“บัดนั้น โหราวานรถ้วนหน้า
นั่งล้อมพร้อมกันสูบกัญชา ได้ยินเรียกมาก็ตกใจ
ต่างคนค้นคว้าหาสมุด อุตลุดไม่เอาอะไรได้
บ้างฉวยตุ้งก่าวิ่งพาไป เฝ้าองค์อรไทเทวี’’ [30]
3.3.6 ระเด่นลันได ของมหามนตรี (ทรัพย์) เป็นเรื่องแต่งล้อพระราชนิพนธ์บทละครเรื่องอิเหนา เป็น
เรื่องราวของแขกขอทานและแขกเลี้ยงวัวที่อยู่แถวเสาชิงช้า หน้าโบสถ์พราหมณ์ เป็นคนเสพกัญชาทั้งคู่ ดังความ
