Page 56 - J Trad Med 21-1-2566

36 วารสารการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ ทางเลือก ปีที่ 21 ฉบับที่ 1 มกราคม-เมษายน 2566

ตารางที่ 4 เปรียบเทียบระดับเอนไซม์โคลีนเอสเทอเรสก่อนและหลัง ระหว่างกลุ่มชาชงกับกลุ่มควบคุม
กลุ่มที่ใช้ย่านางแดงแบบการชาชง กลุ่มควบคุม Mann
ระดับเอนไซม์ (n = 31) (n = 31) Whitney
โคลีนเอสเทอเรส x ± S.D. Mean Sum of x ± S.D. Mean Sum of U Test
Rank Rank Rank Rank

ก่อนใช้ 84.68 ± 0.95 32.50 1,007.50 83.87 ± 1.04 30.50 945.50 -0.576

หลังใช้ 94.27 ± 0.75 41.24 1,278.50 85.89 ± 1.39 21.76 674.50 -4.493*
*p-value < 0.01

จากตารางที่ 4 พบว่า หลังใช้สมุนไพรย่านาง เอนไซม์โคลีนเอสเทอเรสเพิ่มขึ้นมากกว่ากลุ่มควบคุม
แดง กลุ่มที่ใช้สมุนไพรย่านางแดงกลุ่มชาชงมีระดับ อย่างมีนัยส�าคัญทางสถิติ (U = -4.493, p < 0.001)

ตารางที่ 5 เปรียบเทียบระดับเอนไซม์โคลีนเอสเทอเรสก่อนและหลังระหว่างกลุ่มการอบกับกลุ่มควบคุม

กลุ่มที่ใช้ย่านางแดงแบบการอบ กลุ่มควบคุม
ระดับเอนไซม์ (n = 30) (n = 31) Mann
โคลีนเอสเทอเรส x ± S.D. Mean Sum of x ± S.D. Mean Sum of Whitney
U Test
Rank Rank Rank Rank
ก่อนใช้ 84.68 ± 0.95 31.88 956.50 83.87 ± 1.04 30.15 934.50 -0.502
หลังใช้ 94.27 ± 0.75 32.20 966.00 85.89 ± 1.39 29.84 925.00 -0.594

จากตารางที่ 5 พบว่า หลังใช้สมุนไพรย่านาง ระดับเอนไซม์โคลีนเอสเทอเรสไม่แตกต่างจากกลุ่ม
แดง กลุ่มที่ใช้สมุนไพรย่านางแดงแบบชาอบมี ควบคุม

ตารางที่ 6 เปรียบเทียบระดับเอนไซม์โคลีนเอสเทอเรสก่อนและหลัง ระหว่างกลุ่มชาชงกับกลุ่มที่ใช้สมุนไพรย่านางแดง
กลุ่มการอบ

กลุ่มที่ใช้ย่านางแดงแบบชาชง กลุ่มที่ใช้ย่านางแดงแบบการอบ
ระดับเอนไซม์ (n = 31) (n = 30) Mann
โคลีนเอสเทอเรส x ± S.D. Mean Sum of x ± S.D. Mean Sum of Whitney
U Test
Rank Rank Rank Rank

ก่อนใช้ 84.68 ± 0.95 31.11 964.50 84.68 ± 0.95 30.88 926.50 -0.069
หลังใช้ 94.27 ± 0.75 40.87 1,267.00 94.27 ± 0.75 20.80 624.00 -4.737*

จากตารางที่ 6 พบว่า หลังใช้สมุนไพรย่านาง ขึ้นมากกว่ากลุ่มการอบ อย่างมีนัยส�าคัญทางสถิติ (U
แดงกลุ่มชาชงมีระดับเอนไซม์โคลีนเอสเทอเรสเพิ่ม = -4.737, p < 0.001)