Page 275 - วารสารการแพทย์แผนไทย ปีที่ 21 ฉบับที่ 2
P. 275

J Thai Trad Alt Med                                   Vol. 21  No. 2  May-Aug  2023  491




                 เบ้าหลอมหมอพื้นบ้าน จิตอาสาแห่งบ้านนามน   กับค่าบูชาครู 12 บาท โดยอาจารย์เคนเป็นอาจารย์
            ที่สกลนคร                                   จากประเทศลาวเดินทางมารักษาอาการป่วยแขนขา

                 บ้านนามน เป็นหมู่บ้านในอ�าเภอโคกศรีสุพรรณ   ไม่มีเเรงในฝั่งไทย และได้พาหมอบุญมาไปตั้งสัจ
            ซึ่งเป็นอ�าเภอชายขอบของจังหวัดสกลนคร ไม่ไกล  ปฏิญาณต่อหน้าพระธาตุพนม พ่อหมอบุญมาจดจ�า
            จากฝั่งแม่น�้าโขงติดพรมแดนประเทศสาธารณรัฐ   ช่วงเวลาส�าคัญที่ครูหมอพาศิษย์น้อยคนนี้ไปตั้งสัจ

            ประชาธิปไตยประชาชนลาว แม้จะเคยเป็นหมู่บ้าน  ปฏิญาณต่อหน้าพระธาตุพนม พุทธเจดีย์ศักดิ์สิทธิ์
            ชายแดนห่างไกลความเจริญ หากทว่าบ้านนามนเป็น  สูงสุดแห่งดินแดนศรีโคตรบูรณ์ ว่า
            ที่รู้จักเป็นถิ่นพระพุทธศาสนาส�าคัญของดินแดนอีสาน      “ข้าน้อยผู้สืบทอดวิชาในการรักษา จะมีความ

            จากการที่ครั้งหนึ่งมีหลวงปู่เสาร์ กนฺ ตสีโลและหลวง  ซื่อสัตย์ต่อผู้ป่วย ไม่โลภเห็นแก่ลาภ ไม่หลอกลวง
            ปู่มั่น ภูริทตฺโตพระอาจารย์กรรมฐานใหญ่เคยธุดงค์  ผู้ป่วย อาทิ ข้อปฏิบัติในการรักษา จะมีเพียงค่าขึ้นขันธ์
            มาปลักกลด ณ หมู่บ้านแห่งนี้ โดยหลวงปู่มั่นเองได้  บูชาครูครั้งละ 10 บาท ค่ายามัดละ 5 บาท ไม่ให้เรียก

            กลับมาจ�าพรรษาที่นี่อีกครั้งหนึ่งในปี พ.ศ. 2486 ดัง  ร้องค่ารักษาจากผู้ป่วยมากกว่านี้ หากผิดค�าสาบาน
            มีวัดป่านาคนิมิตต์หรือวัดป่าบ้านนามนเป็นพยาน   ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ลงโทษให้มีอันเป็นไป’’

            หลักฐานอยู่ ซึ่งแสดงว่าบ้านนามนเป็นแหล่งรุกขมูล      ช่วงการแพร่ระบาดของโรคโควิด-19
            สัปปายะเหมาะแก่การปฏิบัติธรรมกรรมฐาน และสิ่ง     ระยะแรกพ่อหมอบุญมามิได้หยุดการให้บริการ
            ส�าคัญคือ เหตุการณ์นั้นเป็นเครื่องแสดงว่าไทบ้านนา  รักษาโรค ช่วงนั้นมีผู้ป่วยลดลงเหลือเพียงวันละ 5-10

            มนตั้งมั่นอยู่ในศีลธรรมอันดี และหมู่บ้านอันเป็น   คน ท่านได้ใช้มาตรการป้องกันการแพร่ระบาดของโรค
            สัปปายนิคมแห่งนี้เอง เป็นที่ก�าเนิดของหมอพื้นบ้าน  โควิด-19 ภายในเรือนพยาบาลของท่านอย่างเคร่งครัด

            ผู้มีคุณธรรมหลายท่าน ผู้เป็นที่พึ่งของไทบ้านในยาม  และเมื่อต้องปิดรับการรักษาที่บ้านในช่วงต้นปี พ.ศ.
            เจ็บไข้ได้ป่วย พ่อหมอบุญมา มุงเพีย เป็นคนหนึ่งที่  2565 จนถึงเดือนเมษายน พ.ศ. 2566 ท่านยังจัดยาส่ง
            ถือก�าเนิดในบ้านนามน เป็นปีถัดจากปีที่หลวงปู่มั่น  ให้ผู้ป่วยรายเก่าทางไปรษณีย์ตลอดทุกเดือน ที่ส�าคัญ

            มาอยู่จ�าพรรษาและอบรมกรรมฐานให้แก่พุทธบริษัท  หมอบุญมาได้ท�างานร่วมกับเจ้าหน้าที่สาธารณสุขเยี่ยม
            ที่เดินทางมาทั่วสารทิศ                      ให้ก�าลังใจและแนะน�าการปฏิบัติตัวให้กับชาวบ้าน
                 บิดาของพ่อหมอบุญมา ชื่อ พ่อใหญ่เคี้ยน เป็น     หลังสถานการณ์โรคระบาดร้ายแรงคลี่คลาย

            หมอพื้นบ้านคนหนึ่งซึ่งเป็นที่พึ่งฝากผีฝากไข้ของ  เรือนพยาบาลของพ่อหมอบุญมาได้เปิดให้บริการ
            ชุมชนในยุคที่สถานบริการสาธารณสุขยังไม่มี หมอ  เป็นปกติแล้ว มีผู้ป่วยมารับการรักษาจ�านวนมากทั้ง
            บุญมาได้คลุกคลีกับหมอพื้นบ้านมาตั้งแต่วัยเยาว์และ  เช้า-บ่าย ตกค�่ายังมีเปิดรักษาโรคเด็กเป็นพิเศษ ด้วย

            เริ่มฉายแววความเป็นหมอน้อยมาตั้งแต่เด็ก วิถีชีวิตที่  ค่าบูชาครู 10 บาทรักษาทุกโรคซึ่งยืนพื้นราคานี้มา
            คลุกคลีกับนายเคี้ยน มุงเพีย ผู้เป็นทั้งพ่อเเละอาจารย์  ตลอดครึ่งศตวรรษไม่เคยเปลี่ยนแปลง

            ถ่ายทอดความรู้ภูมิปัญญาสมุนไพร กระทั่งอายุ 14      ภูมิปัญญายาสมุนไพรพื้นบ้านกับยา 9 ต�ารับ
            ปี (ปี 2501) พ่อหมอบุญมาจึงได้เข้าพิธีมอบตัวเป็น  ของพ่อหมอบุญมา มุงเพีย
            ศิษย์ตามธรรมเนียมปฏิบัติด้วยการยกขันธ์ 5 พร้อม     (1)  ต�ารับยารักษาไข้หมากไม้ ประกอบด้วย
   270   271   272   273   274   275   276   277   278   279   280