Page 152 - วารสารการแพทย์แผนไทย ปีที่ 19 ฉบับที่ 3
P. 152

698 วารสารการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ ทางเลือก         ปีที่ 19  ฉบับที่ 3  กันยายน-ธันวาคม 2564




           ตารางที่ 6  แสดงผลการวิเคราะห์ทางสถิติโดยใช้สถิติสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน (Pearson’s Correlation)
                    ระหว่างการสนับสนุนทางสังคม กับการขาดนัดการรักษาของผู้ป่วยโรคมะเร็งระยะสุดท้าย (N = 85)

           การสนับสนุนทางสังคม                       การขาดนัดการรักษาของผู้ป่วย
                                                     Pearson’s     Sig.        ระดับความสัมพันธ์
                                                     Correlation   (2-tailed)

                                                                                      ่
           1. ท่านรู้สึกอ้างว้างโดดเดี่ยว            0.307*        0.004       สัมพันธ์ตำา
           2. ได้รับการช่วยเหลือให้ได้รับสิ่งของเครื่องใช้ที่จำาเป็น   -0.256*   0.018   สัมพันธ์ตำา ่
           3. มีคนแบ่งเบาภาระของท่านทั้งที่บ้านและที่ทำางาน   -0.220*   0.043   สัมพันธ์ตำา ่
                                                                                     ่
           4. มีผู้ช่วยเหลือเรื่องพาหนะในการเดินทางพบแพทย์   -0.428*   0.000   สัมพันธ์ตำา
           รวม                                       -0.256*       0.035       สัมพันธ์ตำา ่

           *มีนัยสำาคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05

           ความสัมพันธ์กันในระดับต�่า และเป็นไปในทิศทาง  ของผู้ป่วยในระดับต�่า และเป็นไปในทิศทางตรงกันข้าม
           เดียวกัน ส่วนผู้ป่วยที่เคยได้รับการรักษาด้วยเคมีบ�าบัด   กัน อย่างมีนัยส�าคัญทางสถิติที่ 0.05 ตามตารางที่ 6

           มีความสัมพันธ์กันในระดับต�่าและมีทิศทางตรงกันข้าม
           กัน อย่างมีนัยส�าคัญทางสถิติที่ 0.05 ตามตารางที่ 4        อภิปร�ยผล
                จ�าแนกตามความร่วมมือในการรักษาด้วยยา พบ     ผลการศึกษาปัจจัยที่สัมพันธ์กับการขาดนัดการ

           ว่า อ่านฉลากทุกครั้งก่อน รับประทานตรงเวลาทุกครั้ง   รักษาของผู้ป่วยโรคมะเร็งระยะสุดท้ายที่รักษาแบบประ
           ท่านเคยลืมรับประทานยา ท่านไปตรวจตามนัดและรับ  คับประคอง ของคลินิกกัญชาทางการแพทย์แผนไทย
           ยาสม�่าเสมอ มีความสัมพันธ์การขาดนัดการรักษาของ   โรงพยาบาลการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ผสม

           ผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้ายอย่างมีนัยส�าคัญทางสถิติที่ 0.05   ผสาน สามารถอภิปรายผลการวิจัยได้ดังนี้
           มีความสัมพันธ์กันในระดับต�่า และเป็นไปในทิศทางตรง     ในส่วนของปัจจัยส่วนบุคคล ปัจจัยที่สัมพันธ์กับ
           กันข้ามกัน ส่วนเคยหยุดยาเองโดยแพทย์ไม่ได้สั่ง มี  การขาดนัดการรักษา คือ เพศ วุฒิการศึกษา บุคคลที่

           ความสัมพันธ์กันในระดับต�่า และเป็นไปในทิศทาง  อาศัยอยู่ด้วย โดยเพศหญิง จะขาดนัดการรักษามาก
           เดียวกัน อย่างมีนัยส�าคัญทางสถิติที่ 0.05 ตามตารางที่ 5  ที่สุด สอดคล้องกับงานวิจัยของ อมิโตจ  ที่ว่าจากการ
                                                                                    [8]
                จ�าแนกตามการสนับสนุนทางสังคม พบว่าได้รับ  ศึกษาผู้ป่วยมะเร็งที่รอดชีวิตตั้งแต่ 5 ปีขึ้นไปที่ขาดนัด
           การช่วยเหลือให้ได้รับสิ่งของเครื่องใช้ที่จ�าเป็น มีคนแบ่ง  การรักษา พบว่า เพศหญิงมีอัตราการขาดนัด (ร้อยละ
           เบาภาระของท่านทั้งที่บ้านและที่ท�างาน มีผู้ช่วยเหลือ  55) มากกว่าเพศชาย (ร้อยละ 39) เนื่องจากมีอัตราการ

           เรื่องพาหนะในการเดินทางพบแพทย์ มีความสัมพันธ์  รอดชีวิตที่สูงกว่า โดยเฉพาะ ผู้ป่วยที่เป็นโรคมะเร็งเต้า
           การขาดนัดการรักษาของผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้าย มี  นม วุฒิการศึกษา ปวช. จะขาดนัดมากที่สุด สอดคล้อง

           ความสัมพันธ์กันในระดับต�่า และเป็นไปในทิศทางตรง  กับงานวิจัยของ สุปวีณ์ ที่ว่ายิ่งการศึกษาต�่ากว่ามัธยม
                                                                       [9]
           กันข้ามกัน อย่างมีนัยส�าคัญทางสถิติที่ 0.05 ท่านรู้สึก  จะให้ความส�าคัญของการมาตรวจตามนัด และเชื่อฟัง
           อ้างว้างโดดเดี่ยว มีความสัมพันธ์กับการขาดนัดการรักษา   แพทย์มากกว่าและบุคคลที่อาศัยอยู่กับญาติ จะขาดนัด
   147   148   149   150   151   152   153   154   155   156   157