Page 57 - แนวทางการดูแลผู้ป่วยมะเร็งระยะท้ายฯ
P. 57

การดููแลระยะใกล้เสีียชีีวิิต และการดููแลภายหลังเสีียชีีวิิต  57






                     แนวทางรับมือคัวามสำูญเสำียและคัวามโศกเศร�า  รับมือคัวามสำูญเสำียและคัวามโศกเศร�า
                     แนวทาง
                     1. การยอมรับคัวามรู�สำึกที�เกิดูขึ�น ยอมรับอารมณ์โกรธิ เศร�า และคัวามรู�สำึกต�างๆ ที�เกิดูขึ�นหลังการสำูญเสำียคัน
              ที�รักว�าเป่็นสำิ�งป่กติและเป่็นธิรรมชาติที�เราต�องเผู้ชิญในช�วงใดูช�วงหนึ�งของชีวิต การเผู้ชิญหน�ากับคัวามเจิ็บป่วดูและ
              ยอมรับคัวามรู�สำึกเหล�านั�นจิะช�วยให�สำามารถีเดูินหน�ากับชีวิตต�อไป่ไดู�
                     2. การระบายคัวามรู�สำึก การไดู�พูดูคัุยและระบายคัวามรู�สำึกกับคันรักหรือคันที�เข�าใจิและไว�ใจิไดู� ไม�ว�าจิะเป่็น
              ญาติ คันในคัรอบคัรัว เพื�อน หรือเพื�อนร�วมงาน ตลอดูจินนักจิิตวิทยา จิะช�วยให�ไดู�ระบายและป่ลดูป่ล�อยคัวามรู�สำึก
              เจิ็บป่วดูออกมาไดู� หลายคันอาจิรู�สำึกผู้ิดูที�ยังไม�ไดู�ทำาสำิ�งต�างๆ ให�กับผูู้�ป่่วย การไดู�พูดูคัุยโดูยเฉิพาะกับคันในคัรอบคัรัว
              จิะเป่็นการร�วมแลกเป่ลี�ยนอารมณ์คัวามรู�สำึกระหว�างกัน ช�วยให�สำามารถีฉิุดูดูึงกันให�ก�าวข�ามผู้�านเวลาแห�งการสำูญเสำีย

              ไป่ไดู� และสำามารถีเป่ลี�ยนคัวามทุกข์ คัวามโศกเศร�าเป่็นโอกาสำทำาสำิ�งดูีๆ เพื�อเป่็นบุญให�แก�ผูู้�จิากไป่ไดู�
                     3. การเขียนแสำดูงคัวามรู�สำึก การเขียนเป่็นอีกหนึ�งเทคันิคัที�สำามารถีช�วยระบายคัวามรู�สำึกต�างๆ จิากการ
              สำูญเสำียจิะช�วยผู้�อนคัลายคัวามเจิ็บป่วดูทางจิิตใจิ ช�วยให�รู�สำึกโล�งขึ�น เป่็นการรับมือไดู�ในอีกทางหนึ�ง
                     4. การกลับมาดููแลตนเองและคันรอบข�าง การหันกลับมาดููแลตนเองและกิจิวัตรต�างๆ ไม�ว�าจิะเป่็นการดููแล
              เรื�องการรับป่ระทานอาหาร ออกกำาลังกายอย�างเหมาะสำม การนอนหลับพักผู้�อนอย�างเพียงพอ หากสำภาพจิิตใจิยังไม�
              พร�อม คัวรหลีกเลี�ยงการเป่ลี�ยนแป่ลงต�างๆ หรือการตัดูสำินใจิที�สำำาคััญหากยังไม�มีคัวามจิำาเป่็น
                     5. การให�กำาลังใจิผูู้�อื�น การให�กำาลังใจิผูู้�ที�เผู้ชิญคัวามสำูญเสำียเหมือนกันจิะช�วยทำาให�รู�สำึกดูีขึ�น และการแบ�งป่ัน

              เรื�องราวของกันและกันจิะช�วยทำาให�รู�สำึกสำบายใจิขึ�นไดู�
                     6. การจิดูจิำาและระลึกถีึงบุคัคัลที�จิากไป่ การรำาลึกถีึงผูู้�ที�จิากไป่โดูยอาจิวางรูป่ภาพของผูู้�เป่็นที�รักซิ่ึ�งอยู�ในช�วง
              เวลาที�มีคัวามสำุุขไว� เพื�อยำ�าเตือนถีึงคัวามทรงจิำาดูีๆ ที�มีร�วมกัน หรืออาจิป่ลูกสำวนดูอกไม�เพื�อระลึกถีึงผูู้�จิากไป่ หรือวิธิี
              อื�นๆ ตามที�ถีนัดูหรือสำนใจิ



              3.  กรณ่ศึกษำกำรดำูแลผูู้้ป่วย์มะเร็งระย์ะท้ำย์แบับัประคำับัประคำองผู้่ำนำเร่่องเล่ำ



              กร
              กรณีที� 1ณีที� 1
                     หญิงไทย อายุ 72 ป่ี เข�ารับการรักษาที�อโรคัยศาลวัดูคัำาป่ระมง เมื�อเดูือนกุมภาพันธิ์ พ.ศ. 2562 ดู�วย

              โรคัมะเร็งรังไข�ระยะที� 4 และลุกลามกระจิายไป่ช�องท�อง โดูยไม�มีญาติมาดู�วย คัำาแรกที�ผูู้�ป่่วยพูดูกับทีมผูู้�ให�การรักษา
              คัือ “หมอช�วยรับป่้าอยู�ที�นี�ดู�วยนะ ป่้าไม�มีทางไป่แล�ว”
                     หลังเข�ารับการรักษาเป่็นเวลา 1 ป่ีเต็ม ผูู้�ป่่วยใช�ชีวิตอย�างมีคัวามสำุข ในช�วงที�ผูู้�ป่่วยแข็งแรง ไดู�เป่็นจิิตอาสำาที�
              สำร�างแรงบันดูาลใจิให�กับผูู้�ป่่วยมะเร็งคันอื�นๆ โดูยทำากิจิกรรมร�วมกับทุกคันอย�างต�อเนื�อง เช�น สำวดูมนต์ทุกเช�า-เย็น
              ร�องเพลง-เต�นในช�วงดูนตรีบำาบัดูอย�างมีคัวามสำุข มีการเล�าป่ระสำบการณ์การเจิ็บป่่วยและเรื�องราวต�างๆ ในชีวิตที�ผู้�านมา
              ถี�ายทอดูให�กับผูู้�ป่่วยมะเร็งดู�วยกัน ทำาให�เกิดูแรงบันดูาลใจิให�เข�มแข็งและต�อสำู�เหมือนกับผูู้�ป่่วย ช�วงเวลาที�อยู�
              วัดูคัำาป่ระมงจิึงเป่็นช�วงเวลาที�มีคัวามสำุข และพูดูเสำมอว�า มีคัวามสำุขจินไม�อยากไป่อยู�ที�ไหน ถี�าป่้าตายก็ขอให�ตาย

              อยู�ที�นี�
                     ในช�วงท�ายของชีวิต 2-3 เดูือนก�อนที�ผูู้�ป่่วยจิะจิากไป่ มีลูกสำาวและลูกชายสำลับกันมาเยี�ยมและดููแล  ลูกสำาว
              เล�าให�ฟ้ังว�า ยายเป่็นผูู้�เลี�ยงดููเธิอตอนเดู็กๆ ผูู้�ป่่วยซิ่ึ�งเป่็นแม�ไม�เคัยเลี�ยงดููแลเธิอ จิึงไม�คั�อยสำนิทกัน เมื�อแม�เจิ็บป่่วยไม�
              สำามารถีมาดููแลไดู�เพราะต�องทำางาน อาจิจิะมาไดู�นานๆ คัรั�ง ในขณะที�ลูกชายซิ่ึ�งอายุ 40 กว�าแล�ว ก็ไม�มีงานทำาและ
              มาอาศัยอยู�กับผูู้�ป่่วยที�วัดูคัำาป่ระมง และขอเงินผูู้�ป่่วยไว�ใช�จิ�าย ในสำายตาของแม�ถีึงลูกจิะเป่็นอย�างไรก็ยังคัอยมองลูก
              ดู�วยสำายตาแห�งคัวามรักเสำมอ แล�ววันหนึ�งลูกชายก็ลากลับบ�านไป่โดูยไม�ไดู�กลับมาดููแลแม�อีก ในขณะที�ผูู้�ป่่วยอาการ
              ทรุดูลง ไม�สำามารถีที�จิะช�วยเหลือตัวเองไดู� กลายเป่็นผูู้�ป่่วยติดูเตียงที�ต�องการการพึ�งพามากขึ�น
   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61   62